कविता : झरी परेको दिन

~उमेश राई अचिञ्चन~ सेतो बादलको सारीमा सजिरहने सुन्दरीझैँ दिनको उदासी अनुहारमा हेरेर विदेशिएको श्रीमान्‌को याद बिरही सम्झनामा सम्हाल्न नसकेर परेलीहरू निलो तलाउको किनारा फुटाएर रोइरहन्छ आकाश झरी परेको दिन आँखाको