
~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ रसोऽहमप्सु कौन्तेय प्रभास्मि शशिसूर्ययोः। प्रणवः सर्ववेदेषु शब्दः खे पौरुषं नृषु।।८।। पुण्यो गन्धः पृथिव्यां च तेजश्चास्मि विभावसौ। जीवनं सर्वभूतेषु तपश्चास्मि तपस्विषु।।९।। पानीमा रस हूँ, म अर्जुन

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ अथ सप्तमोऽध्यायः श्रीभगवानुवाचमय्यासक्तमनाः पार्थ योगं युञ्जन्मदाश्रयः।असंशयं समग्रं मां यथा ज्ञास्यसि तच्छृणु।।१।। आज्ञा भो अब कृष्णको तिमी सखे ! मैमा लगाई मनमैमा आश्रित भै प्रयास गर

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ एतन्मे संशयं कृष्ण छेत्तुमर्हस्यशेषतः।त्वदन्यः संशयस्यास्य छेत्ता न ह्युपपद्यते।।३९।। श्रीभगवानुवाच पार्थ नैवेह नामुत्र विनाशस्तस्य विद्यते। न हि कल्याणकृत्कश्चिद्दुर्गतिं तात गच्छति।।४०।। मेरो संशय यो हटाउन हजुर्बाहेक को

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ आत्मापम्येन सर्वत्र समं पश्यति योऽर्जुन। सुखं वा यदि वा दुःखं सयोगी परमो मतः।।३२।। अर्जुन उवाज योऽयं योगस्त्वया प्रोक्तः साम्येन मधुसूदन। एतस्याहं न पश्यामि चञ्चलत्वात्स्थितिं स्थिराम्।।३३।।

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ संकल्पप्रभवान्कामांस्त्यक्त्वा सर्वानशेषत:। मनसैवेन्द्रियग्रामं विनियम्य समन्ततः।।२४।। शनैः शनैरुपरमेद्बुद्ध्या धृतिगृहीतया। आत्मसंस्थं मनः कृत्वा न किंचिदपि चिन्तयेत्।।२५।। त्यागी लौकिक कामनाहरू सबै सङ्कल्प उत्पादित मन्ले इन्द्रियवर्ग निग्रह गरी चौतर्फबाटै

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ आत्मापम्येन सर्वत्र समं पश्यति योऽर्जुन।सुखं वा यदि वा दुःखं सयोगी परमो मतः।।३२।। अर्जुन उवाजयोऽयं योगस्त्वया प्रोक्तः साम्येन मधुसूदन।एतस्याहं न पश्यामि चञ्चलत्वात्स्थितिं स्थिराम्।।३३।। आफ्नै तुल्य समस्त

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ नात्यश्नतस्तु योगोऽस्ति न चैकान्तमनश्नतः। न चाति स्वप्शीलस्य जाग्रतो नैव चार्जुन।।१६।। युक्ताहारविहारस्य युक्तचेष्टस्य कर्मसु। युक्तस्वप्नावबोधस्य योगो भवति दुःखहा।।१७।। धेरै खानु, नखानु, सुत्नु अथवा सुत्तै नसुत्नुसँगनाता छैन

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ ज्ञानविज्ञानतृप्तात्मा कूटस्थो विजितेन्द्रियः।युक्त इत्युच्यते योगी समलोष्टाश्मकाश्चनः।।८।।सहृन्मित्रार्युदासीनमध्यस्थद्वेष्यबन्धुषु।साधुष्वपि च पापेषु समबुद्धिर्विशिष्यते।।९।। माटो, पत्थर, स्वर्णमाझ जसले देक्तैन क्यै भिन्नतातृप्तात्मा, अविकारी, इन्द्रिजयी, त्यै योगी हो सर्वदा।जो मध्यस्थ र शत्रु-मित्र-हितकृत्,

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ अथ षष्ठोऽध्यायः श्रीभगवानुवाचअनाश्रितः कर्मफलं कार्यं कर्म करोति यः।स संन्यासी च योगी च न निरग्निर्न चाक्रियः।।१।। आज्ञा गर्नुहुँदै छ कृष्ण जसले फल्को नली चाहनानित्यै गर्छ स्वकर्म

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ शक्नोतीहैव यः सोढुं प्राक्शरीरविमोक्षणात्।कामक्रोधोद्भवं वेगं स युक्तः स सुखी नरः।।२३।।योऽन्तःसुखोऽन्तरारात्मस्तथान्तर्ज्योतिरेव यः।स योगी ब्रह्मनिर्वाणं ब्रह्मभूतोऽधिगच्छति।।२४।। जस्ले वेग सहन्छ जीवित छँदै यी कामक्रोधादिकोलोक्मा वास्तव कर्मयोगी उही हो

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ नादत्ते कस्यचित्पापं न चैव सुकृतं विभुः।अज्ञानेनावृतं ज्ञान तेन मुह्यन्ति जन्तवः।।१५।।ज्ञानेन तु तदज्ञानं येषां नाशितमात्मनः।तेषामादित्यवज्ज्ञानं प्रकाशयति तत्परम्।।१६।। ईश्वर्ले न त लिन्छ पाप अथवा पुण्यै कसैको यहँमायाले

~स्व. पण्डित जीवनाथ उपाध्याय अधिकारी~ योगयुक्तो विशुद्धात्मा विजितात्मा जितेन्द्रियः।सर्वभूतात्मभूतात्मा कुर्वन्नपि न लिप्यते।।७।।नैव किंचित्करोमीति युक्तो मन्येत तत्त्ववित्।पश्यञ्शृण्वन्स्पृशञ्जिघ्रन्नश्नन्गच्छन्स्वपञ्श्वसन्।।८।। आत्मा शुद्ध छ, कर्ममै रत छ औ वश् छन् सबै इन्द्रियआफैँमा सब जीव देख्तछ