कला/साहित्य Archives - Page 30 of 45 - Himal Post Himal Post
  • ११ बैशाख २०८१, मंगलवार
  •      Tue Apr 23 2024
Logo

आइ लभ यु अनिसा

-केशु “असफल” मगर इन्ट्रान्सको रिजल्ट आउने दिन थियो।मैले साइन्स फ्याकल्टीको लागि एक्जाम दिएको थिए।।धेरै नर्भस भए त्यो दिन।म केही रहरहरु जन्माएर गाउबाट सहर छिरेको थिए।कतै मेरो उद्देश्यहरू हुर्कन पाउदैन कि

कविता: तिमी-एक सम्बोधन!!

लेखक – रामहरि आत्मीय कौसीमा बसेर घर नजिकैको पहाड भन्दा पर धेरै पर क्षितिज मा हेर्दै कल्पि रहेछु अनि देखिरहेछु सपमा ठुलो संसारको । संसार भित्रको एउटा सुन्दर सहर जहाँ

बुढा ! परदेश छाडेर घरदेश आऊ ।

अन्जना केसी थाहा छ बिनित ! म जीवनमा सबैभन्दा धेरै खुसी कति बेला थिएँ ? गरिबीले नराम्रोसँग थिचेको हाम्रो परिवारमा जब तिम्रो दुबई जाने भिसा लाग्यो नि , हो त्यति

“अब म कविता लेख्दिन”

आमालाई कविता बाट भनें, बा का खुट्टा माडेको मात्र देखें आमा, तिमी थला पर्दा बा ले तातो पानी सोधेको देखिन ! तिमी त सहयात्री हौ नि, तिम्रो त सह-अस्तित्व छ

बेहुलो हुने इछ्या

टुकराज सिग्देल बेहुलो हुने इछ्या कस्लाइ हुँदैन र ? तपाईँ लाई पनि भयो होला र मलाइ भएकै थियो । तर घरमा भन्न सक्दिन थिए , म लाज को पोको थिए

बलात्कारी किचकन्याहरु !

-दीपक घिमिरे घडीले रातको एघार बजाईसकेछ । मनमा डर उस्तै थियो । न आफू सँग बाईक छ न त कुनै गाडी नै आउँछ ।जङ्गलको बाटोमा एक्लै बस्नुको पीडा मैले भोग्दै

आमा ! तिमी रातो साडी किन लाउदिनौ ?

अन्जना केसी पल्लो घरकी रचना तीजको सपिङ भन्दै न्यूरोड हिँडिन्। छोराले मेरो सेतो पछ्यौरी तान्दै भन्यो ‘आमा! रचना अान्टीसँगै बजार जाउँ न? हाम्लाई कपडा अनि तिमीलाई रातो साडी लिएर आउँ।’

यसरी गरेँ मैले श्रीमतीको हत्या

  — सुषमा देवकोटा मेरो विवाहको अघिल्लो दिन उसले मलाई फोन गरी । ४ महिना पछि आएको उसको फोनको रिगंटोन बज्नासाथ म झस्कीएं, त्यो रिगंटोन उसको लागी मात्र राखेको थिएँ

लुट्नेहरु लुट्दैछन,जुट्नेहरु जुट्दैछन

हरि थापा अातपमा राहत दिन केहिँ जुट्दैछन देश चुस्ने माफिँयाहरु अझै चुस्दैछन।। कहिले जनताको माया नगर्ने किर्णाहरु अप्ठ्यारोमा मिल्नुको साटो अझै फुट्दैछन।। राष्ट्रको सम्पति लुट्नेहरु मज्जाले लुट्दैछन सरकार ट्वा परि

मृत सटीफिकेट

“ठूलाे मान्छे बन्छ”! सानाे छँदा सबैले यसै भन्ने गर्थे।छन् पनि ‘हुने बिरूवाकाे चिल्लाे पात’ भने जस्तै थियाे । पढ्नु , अादार गर्नु उसका आचरण थिए। सबै खेल्थे , उ पढिरहन्थ्याे।

कविता: तराई रुँदा

पस्केर सारा दुखका नारा मुटुका बेलौना फर्काउन क्यारी सकुँला बरै नातिका खेलौना आकाश खस्यो निभायो चुल्हो आँगन बगायो भोक् लाग्यो भन्छ नातिले बरा हातमा समायो घरको धुरी यता र उती

डिभोर्स र समाज !

दिपक घिमीरे भिडियो च्याट बाटै हत्केलामा मेहन्दिले डि लेखेको देखाउदै उसले भनी “ यसको अर्थ बुझेका छौ ? ” मैले मुन्टो हल्लाउदै ईसारा गरे “ नाई ! ” उसले कानमा